Moandagoavend, 22 feberwoarie, waren cursisten van meester Kees Reinders veur leste les bie nkander ien ketine van Ewsum, onder t genot van kovvie/thee, cupcakes en povverd wer t leste kepiddel van cursus behandeld.
Ais ien fattien doagen kwammen cursisten op moandagoavend vaaier winters laank noar ketine van Ewsum om doar aan haand van t bouk van Kees Reinders ‘Van dou en nou op t Hogelaand’ oetleg en les te kriegen over geschiedenis en kultuur van t Grunneger Hogelaand en dit aalmoal ien zuver en geef Hogelandsters.
Elke oavend wer der n kepiddel tou t bouk oet behandeld en ging meester kureg ien op onderdailen van t onderwaarp, mainstaal toulicht mit ploatjes.
Noa drij winters haren ale kepiddels aan bod west en was t doan waark, meester zee: regaaiern is veuroet kieken en zee dat ter nog n stuk of wat kepiddels op plaank lagen en bie voldounde belangstellen wol e nog wel n winter wieder, dit veurstel vil der goud ien bie cursisten.
Twaalf kepiddels werden keureg ienbonden aan t begun van t vaaierde joar en aan cursisten mitgeven.
Noa vaaier winters, zee meester: ‘t is doan’ en sloug bouk dicht!
Dou was t eefkes hail stil ien ketine van Ewsum , dit holdt ien dat t dus echt doan is ien n klas, dij as n grode femilie aan vuilde, zo’n meester doar bestaait mor ain van was mainen van cursisten, hai kreeg din ook n applaus dij doaverde.
Aan t ìnd van leste lesoavend nam Henk Kranenburg t woord en bedankte Kees Geut veur goie zorg van kovvie en thee tiedens aal dij oavends en bedankte meester Reinders veur d’aaltied dudelke oetleg en benoam deur zien spezioale kennes en menaaier van vertellen, ‘wie binnen joe veul daank verschuldegd,’ zee Kranenburg en lait dit blieken deur t overlangen van Grunneger kouk mit doarbie n kedoke van cursisten verpakt ien n kevot.
Ook meesters vraauw wer nait vergeten en zaag meester mit n prachteg bos blommen thoeskommen.
