Sint-Hippolytuskerk
De Hippolytuskerk is een gotische kruiskerk die in de vijftiende eeuw is gebouwd, in opdracht van Onno van Ewsum.
Na diens terugkomst uit het Heilige Land, gaf hij als dankoffer voor zijn veilige terugkeer opdracht tot de bouw van een nieuwe parochiekerk gewijd aan de Heilige Hippolytus. Het nieuwe gebouw werd gebouwd op fundamenten van een oudere kerk. In eerste instantie was dit in de vorm van een hallenkerk. In 1523 werd de kerk onder leiding van Onno’s zoon [Wigbold van Ewsum], verbouwd en vergroot tot een [kruiskerk]. Sinds deze verbouwing, is er op de sacristie na, weinig veranderd aan de kerk. De sacristie is vermoedelijk in de zestiende eeuw toegevoegd. De toren is drie geledingen hoog. De toren wordt bekroond door een zeventiende-eeuwse lantaarn met koepel, waarin een carillon met 23 klokken hangt. Deze is in 1662 vervaardigd door François Hemony. In 1949 zijn zeven klokken toegevoegd.
Interieur
De gewelven van de kerk worden versierd door verschillende gewelfschilderingen. De belangrijkste voorstelling is de cyclus van het laatste oordeel. Deze cyclus bestaat uit een voorstelling van Jezus als rechter, de hemel, de hel en pinksteren. Naast deze cyclus vinden we verschillende afbeeldingen van putti, vogels en plantmotieven. Op de zijmuren is een afbeelding van Christus als Salvator Mundi te zien en Christus als de Man van Smarten. De schilderingen zijn in 1879 ontdekt onder een laag witkalk, maar zijn na een onzorgvuldige restauratie weer overgewit. Naast kleine restauraties en herontdekkingen in 1916 en 1940 heeft er in1976 een grote restauratie plaatsgevonden waarbij alle voorstellingen zijn blootgesteld. Onder het koor is een grafkelder gebouwd voor het geslacht Ewsum. In het noordertransept bevindt zich een epitaaf ter nagedachtenis aan pastoor Egbert Onsta, overleden in 1476. De herenbanken zijn in 1704 vervaardigd door Allert Meijer. De preekstoel is versierd met rijkelijk bewerkt houtsnijwerk en is vervaardigd door Casper Struiwig. Het orgel in is 1863 gebouwd door Petrus van Oeckelen.
(bron: Wikipedia)
